یائسگی زودرس

یائسگی به مرحله‌ای از زندگی زنان می گویند که در آن قاعدگی پایان می یابد. یائسگی بخش طبیعی فرآیند افزایش سن زنان است و به معنی آن است که فرد دیگر نمی تواند باردار شود. سن یائسگی در زنان معمولاً اوایل دهه ی ۵۰ سالگی است.

تعریف یائسگی زودرس

علایم   یائسگی زودرس

در اوایل یائسگی ممکن است دوره‌های نامنظم یا دوره‌هایی به طور قابل توجه طولانی‌تر یا کوتاه‌تر از حد معمول داشته باشید. علائم یائسگی زودرس عبارت‌اند از:

دوره های نامنظم سیکل قاعدگی
خونریزی های غیر طبیعی رحمی
دوره های سنگین تر یا سبک تر از حد معمول چرخه قاعدگی
احساس ناگهانی گرما که در بالای بدن گسترش می یابد.
افزون بر این، برخی از زنان ممکن است این علائم را نیز تجربه نمایند، مانند:

خشکی واژن (واژن ممکن است ضعیف تر و کمتر انعطاف پذیر باشد)
تحریک پذیری مثانه و یا از دست دادن کنترل مثانه (بی اختیاری)
تغییرات هیجانی (تحریک پذیری، نوسانات خلقی، افسردگی خفیف)
خشکی پوست، چشم و یا دهان
بی خوابی و اضطراب
کاهش میل جنسی

درمان یائسگی زودرس

پزشک ابتدا بررسی هایی را انجام می دهد تا علت یائسگی زودرس شما را تشخیص دهد و آن را درمان کند. کنترل این وضع با توجه به دلایلی که موجب یائسگی زودتر از موعد شده، متفاوت است. اگر یائسگی زود هنگام به دلیل بیماری یا درمان باشد، پزشک وضع شما را کنترل می کند.

اگر زنان مبتلا به یائسگی زود هنگام نمی خواهند باردار شوند، یکی از درمان های زیر به آنها ارائه می شود:

• قرص های ضد بارداری که حاوی استروژن و پروژسترون است ( قرص‌های ضدبارداری دو فاز)
• هورمون درمانی که شامل مقدار زیادی استروژن است که هر روز مصرف می شود و پروژسترون که ۱۲ تا ۱۴ روز در ماه مصرف می شود. (درمان هورمونی چرخه ای)